De eerste gasten, Göteborg en stage

Na bijna een maand lijkt het me een goed plan om weer eens wat van me te laten horen, te beginnen bij het eerste bezoek dat ik mocht ontvangen!

Vrijdagochtend vertrok ik zenuwachtig richting vliegveld Arlanda. Bij elke roze koffer die door de deur kwam, schoot er een vlaag van enthousiasme door me heen, gevolgd door een grote vlaag van teleurstelling. Wat zijn er veel roze koffers op deze aardkloot… Na veel te lang wachten, kwamen pap en mam eindelijk door de deur. Met de huurauto zijn we naar een schattig huisje gereden in Valbo, vlakbij Gävle. We hadden mazzel, want het had flink gesneeuwd. De sneeuwpop en sneeuwengel zijn er eindelijk van gekomen! Met zijn drieën hebben we tripjes naar Falun en Uppsala gemaakt en natuurlijk mocht een hapje bij Ikea niet ontbreken. Het afscheid woensdag was alles behalve leuk, maar ik kan me niet heugen dat ieder ander afscheid wel als een gezellige activiteit wordt beschouwd. Lang hoef ik mijn vader niet te missen, want in mei ga ik hem opzoeken in ons vakantiehuisje Kullstad (een uur vanaf Linköping).

Veel tijd om rouwig te zijn over het vertrek, was er gelukkig niet. Vrijdag vroeg in de ochtend wachtte de trein naar Göteborg op Cara en mij. De reis duurde bijna zes uur en onderweg hebben we regen, sneeuw en zon meegemaakt. Interessante ervaring. We hadden een hostel gevonden in het hartje van de stad en het weekend leek goed te beginnen met een hoop zon. Natuurlijk mocht de pret niet te lang duren, dus belandden we op zondag in een sneeuwstorm. Fika is het antwoord op alles dus zo geschiedde. We hebben Göteborgs stadsmuseum, het kunstmuseum en het Universeum (indoor regenwoud en wetenschapsmuseum) bezocht. Vooral het kunstmuseum vond ik erg mooi. Veel Hollandse en Belgische grote namen én een mooie tentoonstelling over Tove Jansson (o.a. van de Moomins). Göteborg is een leuke stad en alles is lopend te doen. Het weer zat niet mee en helaas is dat toch van invloed op de ervaring. Tot nu toe staat Stockholm nog steeds op een, maar Göteborg verdient zeker nog een kans in de zomer. De vele eilandjes hebben we bijvoorbeeld niet kunnen zien en dat schijnt toch echt een must te zijn.

Verder gaat alles z’n gangetje. De eerste tekenen van de lente hebben zich voorgedaan, maar ’s nachts vriest het evengoed nog… Voor hetzelfde geld valt er nog een pak sneeuw, dus het is afwachten of de eerste sneeuwklokjes het overleven. Afgelopen week liep en komende week loop ik stage op Sätraängskolan. Dit is een school die tussen preschool en primary school in zit. De leerlingen zitten een jaar op deze school en zijn 6 jaar als ze beginnen. Het is de keuze van de ouders om de kinderen naar deze school te laten gaan, aangezien kinderen vanaf 7 jaar leerplichtig zijn. De klassen in dit schooltje doen me denken aan de kleuterklassen. Dat komt goed uit, want in mijn vierde jaar zal ik mijn eindstage in de kleuterklas voltooien (hoop ik…). Samen met een Spaanse studente doe ik mee met de activiteiten en help ik de kinderen zo goed en zo kwaad als het gaat. Met mijn Zweeds lukt het aardig om gesprekjes te voeren. Een scala aan nationaliteiten is vertegenwoordigd op deze school. Afgelopen vrijdag was daar een goed voorbeeld van toen Vader Jakob in de volgende talen werd gezongen: Zweeds natuurlijk, Koerdisch, Turks, Somalisch, Spaans, Russisch, Frans, Duits, Engels, Fins en zelfs Nederlands. Morgen begin ik met een zelfbedacht project. Samen met de andere student Silvia en de kinderen wil ik een gesprekje voeren over de verschillende achtergronden van iedereen. Ik ben heel benieuwd naar het resultaat!

Eind maart vindt het examen Zweeds plaats. Voor het schriftelijk examen ben ik niet zo bang, maar het mondeling wordt een uitdaging. Het is de bedoeling om vijf minuten over een bekend persoon te babbelen. Ik heb eerlijk gezegd nog geen flauw idee wie ik zal uitkiezen. Suggesties zijn welkom! Vanavond vroeg naar bed, want morgen gaat de wekker weer veel te vroeg. Nee, maar serieus vroeg, kwart over 6… Maar ik heb er zin in!

Vi hörs!
Emma