Op excursie en een herkansing Stockholm

In twee weken is er weer een hoop gebeurd. De tijd vliegt voorbij en ik kan nauwelijks geloven dat Gävle alweer dik een maand mijn woonplaats is. Regelmatig zijn er gezellige uitjes met het Nederlands-Belgische groepje en andere Erasmus-studenten. We hebben al een pannenkoeken-snoepavond gehad en fika’s met zoete broodjes en chai latte (dank voor de tip Rachel) hebben schandalig vaak plaatsgevonden. Leer ik hier dan ook wat? Ja, zeker.

Samen met Bengt en mijn klasje heb ik de school Älvboda bezocht. Wij Belgen, Nederlanders en een Spanjaard kwamen zogenaamd van Planeet X en hadden geen flauw idee waar we terecht kwamen en wat al die wezentjes bij Älvboda deden. Ik heb me niet voorgedaan als alien; de Zweedse leerlingen zouden maar verkeerde ideeën krijgen over Nederlanders. In de praktijk hield het Planeet X-verhaal in dat we op eigen houtje van klas naar klas hobbelden om overal een kijkje te nemen. In het begin voelde het onwennig om zomaar een klaslokaal binnen te stappen. Gelukkig waren de Zweedse leerlingen nieuwsgierig naar ons en oefenden ze maar al te graag hun Engels. Op deze school zitten kinderen van 1 tot 16 als ik het goed heb begrepen. Iedereen is welkom. Even wennen, want in Nederland kennen we een heel ander schoolsysteem. Het meest opvallende van die dag was toch wel de vrijheid die de leerlingen krijgen en de relatie tussen leraar en leerling. Wat is het dan moeilijk om niet meteen te oordelen, maar alleen te observeren en open-minded te zijn. In maart loop ik twee weken stage op een förskola, een school met kinderen van rond de zes jaar. Ik ben heel benieuwd hoe het er op (hoogstwaarschijnlijk) Lilla Sätraskolan aan toe gaat en wat mijn taken zullen zijn. Daarover later meer!

Zoals eerder gezegd, waren Rachel en ik van plan om het tripje naar Stockholm te herkansen. Zo gezegd, zo gedaan. We kozen er een zonnige maandag voor uit, want ja, ook toen waren we vrij. Alleen al het idee aan Stockholm liet me grijnzen. Na twee uur treinen was het moment daar: de eerste stappen in Stockholm waren gezet! Zo fijn om er weer te zijn. Deze stad heeft toch bijna een jaar als thuis gevoeld en thuiskomen is altijd goed. Na een korte (lees lange) stop bij een Lush-filiaal op het centraal station, heb ik mijn beste beentje als Stockholm-gids voortgezet. Gamla Stan (het oude gedeelte van de stad en toeristische trekpleister), het eiland Djurgården met verschillende musea en een parel van een fika-plek: Flickorna Helin & Voltaire en Rosendals Trädgård zijn onder andere aan bod gekomen. Een dag is nooit genoeg in deze heerlijke stad, maar we hebben een aantal van de highlights kunnen afstrepen.

Een ander hoogtepunt was het bezoek aan Zweedse ouderen die op dinsdagochtend dansles volgden. Ik lieg niet, het was oprecht leuk om hierbij aanwezig te zijn. Dit bijzondere uitje werd mogelijk gemaakt door Yoeri, een Belgische klasgenoot die ondertussen heel muzikaal Gävle kent. Het was hilarisch om mee te mogen doen. Leuk om te zien dat de Zweedse oudjes onze aanwezigheid konden waarderen. We worden volgende week dinsdag weer verwacht dus ik ga ervan uit dat mijn wals niet zo slecht was als ik zelf dacht. Aanstaande vrijdag komen mijn ouders echter op bezoek, waardoor de tango uitgesteld moet worden. Ik kijk er naar uit om mam en pap te laten zien waar ik woon en natuurlijk om hen weer te zien. Gävle is geen stad om een week te zitten dus de kans is groot dat er een dagje Uppsala volgt (heb ik helemaal geen problemen mee).

Er staat niet alleen een fijn bezoekje van de familie op de agenda, maar ook een lang weekend Göteborg met Cara (Cara, je wordt genoemd in een blog!). Al veel goede verhalen gehoord over deze stad en hij stond op mijn wishlist dus dat kan alleen maar goed gaan. Ik zou het bijna vergeten, maar ondertussen heb ik ook nog Zweedse les. Morgen is er toevallig een proeftoets die we trouwens wel samen maken met de docent... Ik bevind me niet bepaald in de zone van de naaste ontwikkeling, zoals Vygotsky dat zo mooi noemt, aangezien het een beginnerscursus is, maar van de basics opfrissen is nog nooit iemand doodgegaan. Ik probeer zoveel mogelijk gesprekken in het Zweeds te voeren. Het is in ieder geval leuk om de Zweedse taal weer om me heen te horen. En zo sluit ik deze derde blog af. Tijd voor een kopje Zweedse thee en een Engels boek.

Vi hörs!
Emma